Mechanizm drętwienia zawsze wiąże się z uciskiem. Ucisk może być mechaniczny w miejscu kontaktu ręki z kierownicą, lub wewnętrzny spowodowany uciskiem np. splotu barkowego między obojczykiem, a drugim-trzecim żebrem. W efekcie do nerwu nie dociera wystarczająca ilość krwi i tlenu, co powoduje uczucie odrętwienia.
Leczenie miejsca interakcji układu mięśniowo-szkieletowego z obwodową tkanką nerwową to między innymi zadanie terapii manualnej i osteopatii (leczenie mechanizmów wewnętrznych). Sam bikefitting natomiast zapobiega występowaniu niekorzystnych mechanizmów zewnętrznych.
W VeloLAB pracujemy kompleksowo nad obiema przyczynami.
W kolarstwie pozostaje problem dwóch czynników wywołujących drętwienie rąk: czas jazdy oraz bezruch obręczy barkowej.
Na przykładzie ultramaratończyków wiemy, że jazda nieprzerwana przez 24h+ może spowodować silne objawy neuropraksji (*niedotlenienie nerwu wynikające z nacisku, które doprowadza do uszkodzenia nerwu) z jednoczesnym porażeniem funkcji i czuciowych i ruchowych. Jest to głównie problem braku odpoczynku i ciągłego lokalnego ucisku na ręce.
Dodatkowo, trzeba wiedzieć, że nerw lubi RUCH. To ruch doprowadza krew i tlen do nerwu. Niestety ręce najczęściej statycznie podtrzymują nasze ciało na kierownicy w trakcie jazdy. Aby poczuć jak rozkłada się nacisk między ręce a siodło, wystarczy unieść nogi z pedałów… ( im bardziej sportowa pozycja, tym więcej siły nacisku odczujemy na rękach).
Co możesz zrobić jeśli problem dotyczy Ciebie?
Przy długodystansowej jeździe trzeba pamiętać, aby regularnie zmieniać ułożenie rąk na kierownicy, (lemondka, dolny, górny chwyt).
Aby zmniejszyć nacisk na ręce zarówno na szosie jak i MTB możemy: obniżyć siodełko, skrócić mostek, unieść kąt kierownicy, unieść kąt pochylenia siodełka, zmienić cofnięcie siodełka oraz (co często kluczowe, ale nie oczywiste) ZMIENIĆ SIODEŁKO [temat na następny post].
Wszystkie te zabiegi mogą pozytywnie wpłynąć na poprawę Twojego komfortu w trakcie jazdy związanego z naciskiem na ręce. Warto jednak dodać , że w trakcie jazdy na rowerze działamy w zamkniętym układzie biokinematycznym, więc zmiany te mogą również wpłynąć (już mniej pozytywnie) na inne aspekty (np. nacisk guzów kulszowych na siodełko, nieoptymalny kąt zgięcia kolan), dlatego doświadczenie bikefittera i jego wiedza ze złożoności problemu jest często kluczem do rozwiązania problemu.
Ważne jest, aby przed bikefittingiem uważnie obserwować swoje objawy. Czy drętwienie dotyczy całej dłoni, przedramion, małego palca? Kiedy występuje:
– na długim podjeździe przy dużej intensywności?
– na płaskim przy małej intensywności?
– czy drętwieje tylko jedna dłoń czy obie?
– czy drętwienie pojawia się również poza rowerem, samoistnie w nocy lub przy pracy przy komputerze?
– kiedy zaobserwowałeś/ -aś pierwsze objawy?
Wszystkie te informacje będą istotne, aby postawić hipotezę czy: problem jest mechaniczny-zewnętrzny, wewnętrzny, czy jest kombinacją obu.
Konsultacja z fizjoterapeutą może być bardzo pomocna- nauka ćwiczeń neurodynamicznych, uwolnienie napięć powięzi głębokiej, ćwiczenia oddechowe, wzmacnianie mięśni korpusu, mobilizacja szyjnego kręgosłupa, eliminacja dysbalansu mięśniowego.
W mojej ocenie problem drętwienia rąk, jest jednym z najtrudniejszych i najbardziej złożonych zagadnień bikefittingu, lecz optymalizacja pozycji plus samodzielna praca nad ciałem klienta w większości przypadków całkowicie eliminuje problem.
